Selama 200 tahun, kecuali pada masa perang, pelacuran hanya berlaku di kawasan kecil George Town, Ipoh, Johor Bahru, Kuantan dan Kuala Lumpur, yang memberi khidmat kepada pembalak, pelombong timah dan pelaut.[7]

Semasa pendudukan Jepun di Tanah Melayu dalam Perang Dunia Kedua, Jepun menubuhkan sejumlah rumah pelacuran untuk pasukan mereka untuk "mencegah pemerkosaan wanita tempatan oleh tentera Jepun, untuk membatasi penentangan anti-Jepun di kawasan yang dijajah, untuk melindungi tentera dari penyakit kelamin dan untuk mengelakkan aib antarabangsa". Banyak wanita tempatan berusia antara 17 dan 28 tahun dipaksa bekerja di rumah pelacuran, bekerja sebagai apa yang disebut sebagai "wanita penghibur".[8]

Bermula pada akhir abad ke-20, pelacuran telah tersebar di seluruh Malaysia, terutama dalam bentuk rumah urut,[7] dan "pusat kesihatan".[9]